எங்கே நீ சென்றாயோ!!!

மௌன வண்டுகள்

காதுகளில் எப்பொழுதும்

உன் பெயரையே ரீங்கரிக்கின்றன

தனிமை பொழுதுகள்

சிறகு விரித்து ஏனோ

உனையே சுற்றி வருகின்றன

இதய இருட்டுகளில்

ஒளிர்ந்த உன் புன்னகையை

தேடித் தவிக்கிறது மனம்

உள்ளிழுக்கும் காற்றிலாவது

உன் சுவாசம் கலந்திருக்காதாவென்ற

ஏக்கத்தில் துடிக்கிறது இதயம்

புண்பட்ட இதயத்தில்

ஆழமாய் வேல் பாய்ச்சுகிறது

உன் ஒற்றைப் பார்வை

நீயில்லாத உலகில்

பார்வையிழந்துதான் போய் விட்டன

உனை சுமந்த விழிகள்

மரணத்தின் வாயிலிலும்

புன்னகை சிந்தும் மனம் இன்று

வாழ்க்கைப் படிகளில் தள்ளாடுகிறது

கனவுகளில் கட்டிய

காதல் சாம்ராஜ்ஜியத்தை

எந்த பூகம்பம் தகர்த்தெரிந்ததோ

உயிரின் வேர் வரை

கசிந்துருகிய உன் காதலை

ஒரு நொடியும் மறவாது நெஞ்சம்