ஓ பெங்களூரு...! ஓஓ பெங்களூரு...!!

"அடேயப்பா... பெங்களூரு வந்து 4 மாசம் ஆயிடுச்சே. இது வரைக்கும் ரெண்டே தடவை தான் ஷாப்பிங் போயிருக்கிறோமே. நெனச்சா நமக்கே ஷேம் ஷேம் பப்பி ஷேமா இருக்கே."

இப்படியெல்லாம் நெனச்சு தாங்க போன ஞாயித்து கிழமை நாங்க ஒரு மூணு பேரு சேர்ந்து ஷாப்பிங் கெளம்பினோம். மதியம் சரியா மூணு மணிக்கு மெஜஸ்டிக் போய் சேர்ந்ததும் நேரா ரோடை க்ராஸ் பண்ணி சப்வேல போய் ரைட்ல திரும்பினா... அம்மாடியோவ்.... எவ்வளோ கடைங்க... அய்யோ... அய்யோ... ஒரே குஷி... தாங்க முடியலை. எல்லா கடைலயும் ஒரு ரவுண்டு விட்டு கொண்டுட்டு போன காசையெல்லாம் காலி பண்ணிட்டோம். கடைசில ஒரு சுடிதார் தைக்க குடுக்கலாமேன்னு போனோம். ஒரு அரை மணி நேரத்துல தைச்சு குடுத்துடுவோம் மேடம்னு சொல்லவும் ரொம்ப சந்தோஷமா குடுத்துட்டு வந்தோம். ஒரு மணி நேரம் கழிச்சு திரும்பி போனா... கடவுளே... என் துணி அப்படியே வெட்டி(வெட்டி உங்களை இல்ல) போட்டவாக்குல கெடக்குது. எவ்வளவு நேரமாகும்னு நான் இங்க்லீஷ்ல கேக்க... அவன் ஏதோ ஹிந்தில பதிலை சொல்ல... நாஞ்சொல்றது அவனுக்கு புரியாம... அவஞ்சொல்றது எனக்கு புரியாம... தைச்சு குடுத்தா சரின்னு அங்கனயே கொஞ்ச நேரம் உக்காந்து துணிய வாங்கிட்டு ஒடியாந்தா மணி 6.00.

அட கடவுளே! எலக்ட்ரானிக் சிட்டி ப்ஸ்ஸை தொட கூட விட மாட்டேங்கறாய்ங்க. அவ்வளவு கூட்டம். அப்படியே எவ்வளவு நேரந்தான் பஸ்ஸையே பார்த்துட்டு இருக்கறதுன்னு ஒரு 7.30 மணிக்கு ஒரு சின்ன மீட்டிங்க போட்டு சரி அடுத்த ஸ்டாப்ல போய் வர எலக்ட்ரானிக் சிட்டி பஸ்ல ஏறி இங்க வந்துடுவோம். அப்படியே உக்காந்துகிட்டே போயிடுவோம்னு ப்ளான் பண்ணி நடக்கறோம்... நடக்கறோம்... நடந்துகிட்டே இருக்கறோம் ஒரு 45 நிமிஷமா... எனக்கு தலைய சுத்துது... அங்க ஒரு பஸ் ஸ்டாப்பை பாத்ததும் தான் சுத்துன என் தலை நின்னுச்சு.

ஒரு 20 நிமிஷம் பல்லை கடிச்சுட்டு... இந்த ஐடியா குடுத்தவளை முறைச்சுக்கிட்டோ நின்னோம். கடைசியா ஒரு 356C எங்களை தாண்டி போய் நின்னத பாத்ததும் அப்படியே பி.டி.உஷா கணக்கா ஓடி போய் ஏறுனோம். பஸ் ஸ்டாண்ட்க்கு வெளியே வந்து சேர்ந்ததும் சீட்டை புடிச்சு உக்காறோம்... கண்டக்டர் வண்டி டிப்போ போகுது எல்லாரும் எறங்குங்கன்னு சொல்றாரு... ஆவ்வ்வ்வ்... முடியலை... சனி இப்படியா வாழ்க்கைல வெளயாடனும்னு நெனச்சு எறங்கி மறுபடியும் உள்ள போய் கொஞ்ச நேரம் எல்லா பஸ்ஸையும் மொறச்சு பாத்துட்டே நின்னோம்.

கடைசில ஒரு 9.30 மணிக்கு கொஞ்சம் நிக்கற மாதிரி எடம் கெடச்ச பஸ்ல ஏறி ஒரு 10.30 மணிக்கு "ஓ பெங்களூரு...! ஓஓ பெங்களூரு... !!"ன்னு பாடிக்கிட்டே வீடு வந்து சேர்ந்தோம்.

(அப்பா... டைட்டிலோட ரிலேட் பன்னியாச்சு... ஹைய்யா... ஜாலி... ஜாலி...)